Εμβρυική Υπερηχοκαρδιογραφία

Πότε πραγματοποιείται;

Η Εμβρυική Υπερηχοκαρδιογραφία συνήθως τελείται κατά το ίδιο χρονικό διάστημα που γίνεται και το Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου, δηλαδή μεταξύ της 20ης και της 24ης εβδομάδας της κύησης. Ωστόσο, σε ειδικές περιπτώσεις εφόσον υπάρχει ένδειξη η εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί και νωρίτερα κατά την διάρκεια του Υπερηχογραφήματος Αξιολόγησης της Αυχενικής Διαφάνειας.

Ποιος είναι ο σκοπός του;

Πρόκειται για ένα απόλυτα εξειδικευμένο υπερηχογράφημα, μέσω του οποίου γίνεται ανατομικός και λειτουργικός έλεγχος της εμβρυικής καρδίας για την προγεννητική διάγνωση συγγενών καρδιοπαθειών.
Σε περίπτωση παθολογικού ευρήματος θα οργανωθεί περαιτέρω έλεγχος από ειδικό παιδοκαρδιολόγο προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να δοθούν στους γονείς περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την φύση της συγκεκριμμένης καρδιοπάθειας όπως του αν επιδέχεται θεραπείας με μια ή περρισότερες χειρουργικές επεμβάσεις, την ιατρική παρακολούθηση που θα απαιτηθεί και τις επιπτώσεις της στην ποιότητα ζωής του παιδιού.

Ποιες είναι οι ενδείξεις ή/και οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;

Οι πιο σημαντικές ενδείξεις για την τέλεση Εμβρυϊκής Υπερηχοκαρδιογραφίας στο α΄τρίμηνο είναι:

αυξημένη αυχενική διαφάνεια (ΝΤ ≥ 3.5mm),
υποψία καρδιακής ανωμαλίας κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο,
εντοπισμός άλλης σοβαρής ανατομικής ανωμαλίας κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο,
υποψία αγενεσίας του φλεβώδους πόρου του ήπατος (DV)
η αυξημένη πιθανότητα χρωμοσωμικής ανωμαλίας του εμβρύου στο α΄τρίμηνο (κίνδυνος >1:300 χωρίς περαιτέρω διερεύνηση όπως CVS),
ιστορικό προηγούμενου παιδιού/εμβρύου με συγγενή καρδιοπάθεια

Προκειμένου για το β΄τρίμηνο οι κύριες ενδείξεις για την τέλεση της Εμβρυϊκής Υπερηχοκαρδιογραφίας είναι:

υποψία καρδιακής ανωμαλίας κατά την διάρκεια του Υπερηχογραφήματος β΄Επιπέδου
υποψία ARSA ( αποκλίνουσας δεξιάς υποκλείδιου αρτηρίας )
αυξημένη αυχενική διαφάνεια ( ΝΤ > 95η εκατοστιαία θέση )
παλίνδρομη ροή στη τριγλώχινα βαλβίδα της καρδιάς μεταξύ της 11ης και της 14ης εβδομάδας κύησης (αυχενική διαφάνεια),
ανάστροφη ροή στο φλεβώδη πόρο μεταξύ της 11ης και της 14ης εβδομάδας εγκυμοσύνης (αυχενική διαφάνεια),
μονοχοριακές δίδυμες κυήσεις
ύπαρξη εμβρυικού ύδρωπα,
συγγενής πρώτου βαθμού (μητέρα, πατέρας, παιδί/έμβρυο) με ιστορικό συγγενούς καρδιοπάθειας,
η λήψη αντιεπιληπτικών φαρμάκων από τη μητέρα,
μητέρα με ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη
μητρικά αντι- Ro, αντι-La αντισώματα,
συγγενείς λοιμώξεις (ερυθράς, coxsackie κ.α).
όταν υπάρχει έκθεση σε γνωστές τερατογόνες ουσίες κατά την κύηση

Οι συγγενείς καρδιοπάθειες αποτελούν τις πιο συχνά απαντώμενες εκ γενετής ανωμαλίες. Η συχνότητα εμφάνισης τους είναι 8-9 περιστατικά ανά 1000 γεννήσεις ενώ αν λάβουμε υποψιν μας και τις μικρότερης σημασίας καρδιακές ανωμαλίες (π.χ. δίπτυχη αορτική βαλβίδα ) ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 50 ανά 1000 γεννήσεις. Στην Ελλάδα γεννιούνται κάθε χρόνο 800 παιδιά με συγγενή καρδιοπάθεια.

Είναι προφανές ότι η έγκαιρη διάγνωσή τους με στοχευμένα υπερηχογραφήματα στις ομάδες υψηλού κινδύνου αποτελεί κύριο μέλημά μας προκειμένου να παρέχουμε πλήρη συμβουλευτική υποστήριξη στους μέλλοντες γονείς και να βελτιώσουμε σημαντικά το περιγεννητικό αποτέλεσμα